7. Planete Doc Review: nagrodzeni

Mika Hotakainen. Fot. Marcin Kułakowski, PISF

 

Podczas gali kończącej 7. festiwal filmowy Planete Doc Review, która odbyła się 15 maja, przyznano nagrody w 10 kategoriach. Ceremonię poprowadził dyrektor festiwalu, Artur Liebhart. – 10 dni pokazów w 3 kinach w Warszawie oraz w 20 kinach w Polsce wykazały, że film dokumentalny ma się w Polsce bardzo dobrze. Mieliśmy przyjemność gościć najwybitniejszych przedstawicieli tego gatunku filmowego, którzy pokazali na naszym festiwalu swoje najnowsze filmy – powiedział.

 

Członkowie jury konkursu Nagrody Głównej Millenium Awards podziękowali organizatorom festiwalu za możliwość obejrzenia 22 filmów w ciągu kilku dni trwania Planete Doc Review i namawiali filmowców do realizacji kolejnych ciekawych projektów. Jury pod przewodnictwem irańskiego reżysera Arasha T. Riahi w składzie Pamela Cohn, Anna Ferens, Masha Novikova i Marcin Latałło postanowiło wyróżnić filmy: „La machina” Thierry’ego Paladino, „Dawid chce odlecieć” Davida Sievekinga i „Ostatni pociąg” Lixin Fana.

 

Jurorzy jednomyślnie podjęli decyzję, że nagroda Millenium Award wędruje do Miki Hotakainena i Joonasa Berghalla – twórców fińskiego filmu „Para do życia”. – Film ten jest kinowym majstersztykiem pod każdym względem. Najbardziej poruszyła nas głebia, którą twórcy pokazali w bohaterach. Byliśmy pod wrażeniem zdjęć i emocji, jakie w widzu wywołuje niesłychana bliskość z bohaterami. A tę bliskość udało się twórcom przejmująco i przekonująco pokazać. Ten film subtelnie i wnikliwie pokazuje człowieka w chwilach słabości, opowiadane historie co i rusz zaskakują – tak brzmiało uzasadnienie dokonanego przez jury wyboru. „Para do życia” w żartobliwy, wzruszający i zarazem cierpki sposób portretuje bywalców saun – fińskich męzczyzn (i im jest dedykowany). Nagrodę odebrał jeden z autorów filmu – reżyser Mika Hotakainen. Tak bardzo bałem się tego momentu, że tak jak bohaterowie naszego filmu musiałem iść do hotelowej sauny by się zrelaksować  – żartował. – Jestem niezwykle zadowolony z pobytu w Warszawie, a najważniejsze jest to, iż po raz pierwszy odbieram nagrodę dla tego filmu poza Finlandią. Nagrodę tę dedykuję silnym, odważnym ludziom, którzy pojawiają się w naszym filmie – powiedział.

 

Nagrodą Magicznej Godziny w konkursie filmów o czasie trwania nieprzekraczającym 70 minut uhonorowano film Michała Marczaka „Koniec Rosji”. W uzasadnieniu jury podało, iż wyróżniając „Koniec Rosji” postanowiło nagrodzić świadome przekraczanie granic w filmie dokumentalnym, twórczą kreację rzeczywistości oraz ciepłe spojrzenie na ludzi zagubionych w pustce mroźnego krajobrazu gdzieś na końcu świata. Reżyser dziękując za otrzymaną nagrodę wspomniał, że film został ukończony dosłownie 10 minut przed pierwszym festiwalowym pokazem. Nagrodę pieniężną, która towarzyszy Nagrodzie Magicznej Godziny ufundował Polski Instytut Sztuki Filmowej. Reżyser zapowiedział, iż planuje przeznaczyć ją na realizację kolejnego filmu – zdradził, że jego akcja ma rozgrywać się w Brazylii. Jury pod przewodnictwem Pawła Łozińskiego przyznało również wyróżnienia filmom: „Antoine” w reż. Laury Bari oraz „Syberiadzie 35×45″ Evgeny’ego Solomina.

 

W tym roku przyznano po raz pierwszy również nagrodę dla największej osobowości festiwalu. Otrzymał ją japoński wynalazca Dr. NakaMats, który był gościem festiwalu w związku z pokazem dokumentu „Wynalazki Doktora NakaMats” autorstwa Kaspara Astrupa Schrödera.

 

Dyrektor festiwalu przypomniał, iż nagrodę – Nos Chopina dla najlepszego i najbardziej inspirującego filmu muzycznego – przyznano już pierwszego dnia festiwalu filmowi „Full metalowa wiocha” autorstwa Cho Sung-hyung.

 

Kolejną przyznaną podczas sobotniego wieczoru nagrodą była Warsaw Animation Winner dla najlepszego filmu animowanego. W tym organizowanym po raz pierwszy konkursie startowało 25 tytułów.Główną nagrodę w konkursie Warsaw Animation Winner otrzymał film „Zły pan” norweskiej animatorki Anity Killi. Jury pod przewodnictwem reżysera Witolda Giersza postanowiło przyznać trzy równorzędne wyróżnienia dla filmów: „Proszę odezwij się” w reż. Davida O’Reilly, „Laska” Michała Sochy oraz „Uciekający pociąg” w reżyserii Cordella Barkera.

 

Nagrodę Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych przyznawaną przez publiczność „weekendu z cyfrowym Planete Doc Review” otrzymała w tym roku „Wideokracja” w reż. Erika Gandiniego. Nagrodą jest wsparcie ze strony SKSiL w dystrybucji filmu.

 

Nagrodę Dialogu Ekumenicznego ogłosił Max Cegielski – dziennikarz i przewodniczący jury tego konkursu. Spośród 10 nominowanych tytułów wyróżnienie otrzymał film „Stary druh” w reż. Lee Chung-ryoula. Nagrodę Główną odebrał reżyser filmu „Contact – australijska odyseja kosmiczna” Bently Dean: -Film jest ćwiczeniem powstającym zespołowo, jest więc wielu ludzi, którym chciałbym podziękować. Ale najważniejszą jest Yuwali – główna bohaterka filmu. Tak naprawdę to ona jest zwyciężczynią. Opowiedziała nam ona o różnicach kulturowych i zmianach, jakie nastąpiły przez wiele lat. To bardzo wzruszające, że filmem interesują się widzowie na całym świecie – powiedział odbierając nagrodę.

 

Film ten, opowiadający o plemieniu australijskich Aborygenów po raz pierwszy stykających się z białymi ludźmi i cywilizacją wcześniej otrzymał m.in. nagrodę dla Najlepszego Dokumentu Australijskiego podczas festiwalu filmowego w Sydney w 2009 r.

 

Nagrodę Amnesty International dla najlepszego filmu o prawach człowieka przyznano w historii festiwalu po raz trzeci. W konkursie wystartowało 7 filmów, a jury pod przewodnictwem dyrektor Amnesty International Polska Draginii Nadażdin przyznało wyróżnienie filmowi „Kowboje z Indii” w reż. Simona Chambersa. Główną Nagrodę otrzymał film „Gwałt na wojnie” w reż. sióstr Ilse i Femke van Velzen. Obie autorki przesłały list video z podziękowaniami dla organizatorów i festiwalowej publiczności, który zaprezentowano podczas ceremonii.

 

Nagrodą Publiczności 7. Planete Doc Review wyróżniono film „La Machina” Thierry’ego Paladino, zaś w konkursie na najlepszy film o tematyce ekologicznej nagrodę Panasonic Green otrzymało „Jądro wieczności” w reż. Michaela Madsena.

 

Podczas ceremonii zaprezentowano krótką impresję filmową jednego z gości festiwalu – Alana Berlinera oraz pełnometrażowy dokument muzyczny „ATP – muzyka jutra” Jonathana Caouette.

Artur Liebhart po ceremonii wręczenia nagród 7. Planete Doc Review podziękował mecenasom i partnerom imprezy oraz ponad 100 wolontariuszom, którzy pracowali przy festiwalu.

17.05.2010