"Bracia" wygrywają festiwal w Mińsku

Film „Bracia” w reżyserii Wojciecha Staronia otrzymał Grand Prix na MFF Listapad w Mińsku. Aleksandra Maciuszek otrzymała wyróżnienie za film „Casa Blanca”.

Polskie filmy z nagrodami

13 listopada odbyła się Gala Zakończenia Międzynarodowego Festiwalu Filmowego „Listapad” w Mińsku. Film „Bracia” w reżyserii Wojciecha Staronia otrzymał Grand Prix a Aleksandra Maciuszek otrzymała wyróżnienie za film „Casa Blanca”.

MFF Listapad w Mińsku jest organizowany od chwili odzyskania niepodległości przez Białoruś w 1994 roku. Jedną z sekcji festiwalu jest Międzynarodowy Konkurs Filmów Dokumentalnych. W tym roku w konkursie rywalizowało z sobą dwanaście dokumentów, w tym trzy produkcje polskie: „Bracia”, „Casa Blanca” i „Mów mi Marianna” Karoliny Bielawskiej. 

„Bracia”

Film opowiada o dwóch braciach, którym udało się uciec z łagru, ale nie mogą uciec od siebie. Kochają się, ale i zarazem nienawidzą. Jeden – marzyciel artysta malarz, drugi – pragmatyk naukowiec, ogień i woda. Przez całe życie jeden jest zdany na drugiego: w stalinowskim łagrze, w komunistycznej Rosji i po repatriacji w kapitalistycznej Polsce.

Film „Bracia” został wyprodukowany przez firmę Staroń-Film. Dokument jest współfinansowany przez PISF – Polski Instytut Sztuki Filmowej, Telewizję Polską oraz Mazowiecki Fundusz Filmowy. Reżyser „Braci” Wojciech Staroń to jeden z najbardziej rozpoznawalnych polskich twórców filmowych, dokumentalista oraz autor zdjęć (nagrodzony m.in. Srebrnym Niedźwiedziem). Jego poprzedni film dokumentalny „Argentyńska lekcja” otrzymał ponad 20 nagród na całym świecie.

Nagroda w Mińsku jest kolejnym zagranicznym wyróżnieniem dla filmu. Przypomnijmy, że „Bracia” wygrali 58. edycję festiwalu DOK.Leipzig w Niemczech i otrzymali nagrodę dla najlepszego filmu w ramach Tygodnia Krytyki Filmowej na MFF w Locarno.

„Casa Blanca”

Wyróżnieniem za artystyczne ukazanie osób o ograniczonych możliwościach uhonorowana została „Casa Blanca” Aleksandry Maciuszek.

Casa Blanca – niewielka miejscowość rybacka nad Zatoką Hawańską. Nelsa i jej cierpiący na Syndrom Downa syn Vladimir, dzielą niewielki pokój w przeludnionej kamienicy wielorodzinnej. Vladimir jest jedynym opiekunem schorowanej Nelsy, Nelsa – jedyną strażniczką łatwo popadającego w problemy Vladimira. Ich pożycie cechują konflikty; kobieta stara się kontrolować syna, podczas gdy ten, chętniej niż z matką, czas swój woli spędzać z rybakami, pomagając im w pracy, dokazując i pijąc rum. Nelsa codziennie przemierzać musi ulice Casa Blanki w poszukiwaniu długo nie powracającego do domu jedynaka. Pewnego dnia stan zdrowia kobiety pogarsza się.

Film otrzymał m.in. nagrodę Silver Eye 2015 dla najlepszego filmu średniometrażowego.

Oficjalna strona festiwalu: www.listapad.com.

Źródło informacji: Polish Docs