Dokument i animacja w programie Slamdance

W programie filmów pełnometrażowych festiwalu Slamdance znalazł się współfinansowany przez PISF dokument Marka Kozakiewicza „Silent Love”. To subtelna i czuła opowieść o sile rodziny, o przyjmowaniu nowych ról i redefiniowaniu starych; o tym, że mając odwagę kochać, musimy zmierzyć się ze swoimi lękami. Z kolei w gronie krótkich animacji jest „Hierofania” (reż. Marii Nitek). Filmy zostaną zaprezentowane gościom amerykańskiego święta kina niezależnego między 20 a 26 stycznia 2023 r. 

Slamdance to jeden z największych na świecie festiwali filmów niezależnych, który organizowany jest od 1995 roku w Park City w stanie Utah. Pierwsza edycja powstała dzięki grupie filmowców, których produkcje nie dostały się do programu festiwalu Sundance. Niezrealizowana potrzeba zaprezentowania szerszej widowni swoich filmów dała im napęd do organizacji własnego wydarzenia, którego mottem do dziś jest „od filmowców dla filmowców”. Tegoroczny festiwal odbędzie się stacjonarnie w dniach 20-26 stycznia 2023r. w Park City i Salt Lake City, amerykańskim stanie Utah, a od 23 do 29 stycznia także online.

Film „Silent Love” miał swoją światową premierę podczas festiwalu Visions du Reel w Nyon (Szwajcaria). Obraz, który jest polsko-niemiecką koprodukcją, znalazł się również w programie kanadyjskiego festiwalu Hot Docs czy IDFA w Amsterdamie. Na niemieckim DOK Leipzig otrzymał nagrodę MDR Film Prize dla Najlepszego Filmu z Europy Wschodniej.  

Fabuła filmu 

Po śmierci mamy 35-letnia Agnieszka decyduje się wziąć pod opiekę swojego nastoletniego brata Miłosza. Zaczyna pełnić funkcję zarówno jego mamy, jak i taty. Musi udowodnić przed sądem i urzędnikami, że nadaje się na prawnego opiekuna dla swojego brata. Jest jednak coś, co ukrywa – to jej wieloletnia relacja z Mają. Na oczach widzów buduje się nowa, niekonwencjonalna rodzina w konserwatywnym otoczeniu małej, polskiej wsi. 

Reżyserem filmu, autorem zdjęć i operatorem dźwięku jest Marek Kozakiewicz. Za montaż odpowiadają Agata Cierniak i Anna Garncarczyk, a za muzykę – Bartosz Bludau. Producentem jest Koi Studio, a koproducentami: Tondowski Films, Lekko Films, MDR i Arte.

„Hierofania”

Nicość pęka, by wypuścić z siebie coś. Z ciemnej, smolistej masy wyłaniają się rozedrgane żyjątka: pozbawione płci, zapętlone i samotne w powtarzalnych, bezcelowych ruchach. Wszystko się zmienia, gdy jedno z nich odnajduje w sobie „coś” innego. Żyjątko wyciąga z siebie czerwoną kulkę, która natychmiast zaczyna powiększać się, zmieniać swój kształt i hipnotyzować je wszystkie. Organizmy łączą się ze sobą w ekstatycznym, rytualnym tańcu: dzięki idei tworzy się wspólnota. Żyjątka zatracają się i zostają wchłonięte przez otchłań substancji, która swoim kolorem przypomina wulkaniczną lawę. Z kultywowanego obiektu o waginalnym kształcie rodzi się nowe życie, inne od tego, co istniało wcześniej: barwne, zróżnicowane, płciowe.

W filmie przedstawiona zostaje w sposób symboliczny hierofania – przejawienie się świętości w świecie, opisywane przez historyka i filozofa religii Mircea Eliadego. Autorka Maria Nitek prezentuje oniryczną wizję z pogranicza jawy, snu i psychodelicznych doznań, posługując się językiem intensywnych kolorów i pulsujących kształtów. Animacja jest przy tym wyrazem fascynacji pracami antropologów kultury i życiem społeczeństw tradycyjnych oraz – z drugiej strony – światem organizmów prostych, oglądanym niczym pod laboratoryjnym mikroskopem. Tym samym podważona zostaje tradycyjna opozycja między kulturą a naturą. „Hierofania” to fantazja o początku – świata? człowieka? mitu? religii? kultury? To podróż do świata wyobrażonego, niewymagająca jednoznacznej interpretacji.

Producentem filmu jest Szkoła Filmowa w Łodzi. Obraz ten był już wcześniej prezentowany w konkursie międzynarodowym festiwalu Annecy we Francji, a także Fest Anča na Słowacji, Indielisboa IFF w Portugalii, Animafest Zagreb w Chorwacji, Sydney Film Festival w Australii, Primanima na Węgrzech, Riga IFF na Łotwie i Zinebi w Hiszpanii.