Laureaci 26. Warszawskiego Festiwalu Filmowego

Laureaci 26. Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Fot. Marcin Kułakowski, PISF

W sobotę, 16 października zostały wręczone nagrody w pięciu sekcjach konkursowych 26. Warszawskiego Festiwalu Filmowego, nagroda Jury FIPRESCI oraz nagroda Jury Ekumenicznego. Warsaw Grand Prix, czyli główną nagrodę w Konkursie Międzynarodowym, ufundowaną przez Miasto Stołeczne Warszawa, zdobył film „Incendies” („Pogorzelisko”) w reżyserii Denisa Villeneuve (Kanada).

– Bogata, skomplikowana historia o sekciarskiej nienawiści i nierozerwalnych więzach rodzinnych. Druzgocąco piękny, wielki film – wyjątkowa głębia myśli, jaką rzadko się dziś spotyka w kinie – tak o filmie „Pogorzelisko” w uzasadnieniu werdyktu pisali członkowie Jury Konkursu Międzynarodowego.

Nagrodę za Najlepszą Reżyserię otrzymał Olivier Masset-Depasse za film „Illegal” („Nielegalni”, Belgia).

– Reżyseria tego filmu, nakręconego na podstawie prawdziwych wydarzeń, wciąga i tworzy fascynujące, szokujące i głęboko przejmujące doświadczenie – tak uzasadnili swój wybór członkowie Jury Konkursu Międzynarodowego. Specjalną Nagrodę Jury otrzymali reżyser Bogdan George Apetri i scenarzysta Tudor Voican za scenariusz do filmu „Periferic” („Peryferie”, Rumunia).

Jury Konkursu Międzynarodowego w składzie: Antonia Bird, Francois Da Silva, Mike Downey, Andrzej Jakimowski i Wolfram Skowronnek-Schaer przyznało także dwa wyróżnienia: – Przez zupełny przypadek, trzy najlepsze, według nas, filmy koncentrują się na postaci silnych kobiet – kobiet uciekających przed uciskiem, które tracą a potem odnajdują swoich synów. Chcielibyśmy uhonorować trzy świetne aktorki, które wcieliły się w role tych niezwykłych kobiet: Lubnę Azabal w Incendies, Annę Coesens w Illegal oraz Anę Ulyaru w „Periferic”.

Jury wyróżniło również film „Okres Przydatności” („La Vida Util”) w reżyserii Federico Veiroja za jego filmowy humor.

O werdykcie i obradach jury Konkursu Międzynarodowego jeden z jurorów –  Francois Da Silva – powiedział nam: – Werdykt był bardzo łatwy do ustalenia. Już kilkakrotnie byłem zapraszany do uczestniczenia w jury, lecz tym razem pracowaliśmy w bardzo zróżnicowanym składzie: młodzi, starsi, kobieta, mężczyźni. Niezwykle interesujące, a także wynikające z różnych źródeł, było to, iż nad werdyktem obradowaliśmy krótko. Wcześniej członkowie jury 26. WFF nie znali się. Niemal od początku świetnie się porozumiewaliśmy. Dość szybko ustaliliśmy werdykt, choć od początku ustaliliśmy, że nie będziemy przeprowadzać poważnych debat po każdym konkursowym pokazie – wiadomo, że niektórzy potrzebują czasu, by lepiej dotrzeć do tego, co niesie ze sobą treść filmu. Nie bez znaczenia jest, że codziennie spotykaliśmy się, nie tylko po projekcjach, ale także na wspólne posiłki. Więc bardzo szybko podjęliśmy decyzje. Werdykt był demokratyczny i anonimowy.

Jury Konkursu 1-2, w składzie: Kirsi Tykkylainen, Francine Bruecher i Lissy Bellaiche postanowiło nagrodzić równorzędnie dwa tytuły: „The Imperialists Are Still Alive!” („Imperialiści są wśród nas!”) w reżyserii Zeiny Durra (USA) oraz „Erratum” w reżyserii Marka Lechkiego (Polska). W imieniu reżysera nagrodę dla „Erratum” odebrał aktor Tomasz Kot. – Z rodością przekażę tego Liścia Markowi – żartował. – Chciałem powiedzieć, że znam angielski tylko do połowy. Proszę przetłumaczyć: dziękuję bardzo w imieniu Marka Lechkiego.

Na scenie pojawiły się także autorki drugiego nagrodzonego filmu. – To wielki zaszczyt otrzymać nagrodę w kraju, który ma tak wspaniałe tradycje w kinie. Muszę przyznać, że warszawska publiczność jest naprawdę wyjątkowa, fenomenalna. Pokazywałam ten film w wielu miejscach na świecie, ale nigdy, nawet obawiając się o to, co zostanie utracone w tłumaczeniu, nie otrzymałam od publiczności takiego odzewu. Byli naprawdę wspaniali. Nie mogę się doczekać, kiedy pokażemy tutaj nasz następny film.

Nagrodę Wolny Duch otrzymał film „Sound Of Noise” („Brzmienie hałasu”), w reżyserii Oli Simonssona i Johannesa Stjärne Nilssona (Szwecja). Jury w składzie: Mariana Secco, Victoria Szymańska i Alejandro Diaz San Vicente było jednomyślne. – Po zasmakowaniu całego wachlarza świeżych filmowych wizji, zdecydowaliśmy się wybrać film, w którym znaleźliśmy ekscentrycznych bohaterów w okolicznościach pełnych błyskotliwego humoru. Niezapomniane i szalenie zabawne sceny. Niezwykłe występy i odważne użycie elementów narracji. Wszystko to w rytmicznie wyreżyserowanej uczcie filmowej. Nagrodę odebrał jeden z współtwórców filmu: – Jesteśmy zaszczyceni a jednocześnie bardzo zaskoczeni. Podczas seansów tutaj, w Warszawie poczuliśmy, że publiczność odbiera nasz film otwartym sercem i jak widać, film przemówił również do jury. Za to ogromnie dziękujemy. Jury przyznało także wyróżnienie filmowi Missing Man w reżyserii Anny Fenchenko (Rosja).

Nagrodę dla najlepszego pełnometrażowego dokumentu zdobył film „Oko Nad Prahou” („Oko nad Pragą”) w reżyserii Olgi Špátovej (Czechy). Członkowie jury: Richard Lowenstein, Maryna Ajaja i Anita Juka nagrodzili czeski film za uchwycenie stanu emocjonalnego człowieka, który wyprzedza swoje czasy. Reżyserka ukazuje w sposób empatyczny i zniewalający życie artysty jako twórczą podróż do jego ostatniego dzieła sztuki. Nagrodę odebrała producentka filmu.

W konkursie filmów krótkometrażowych zwyciężył film „Colivia” („Klatka”) autorstwa Adriana Sitaru (Rumunia). Film wyróżniono za wybitne i bezpretensjonalne ujęcie tematu. Za prostotę realizacyjną, ale też za niezwykle złożone kreacje aktorskie, ktore pozwolily zaistniec prawdziwym postaciom na ekranie.

Nagrodę FIPRESCI (Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej, www.fipresci.org) dla najlepszego debiutu z Europy Wschodniej otrzymał rumuński film „Periferic” („Peryferia”) autorstwa Bogdana George Apetri. Nagrodzony film uczestniczył w CentEast 2009 w Warszawie, gdzie był prezentowany jako obiecujący work-in-progress.

Jury Ekumeniczne przyznało nagrodę filmowi „De la infancia” („Dzieciństwo”), reżyseria Carlos Carrera (Meksyk). W uzasadnieniu werdyktu podano, iż meksykański film to poruszająca i dramatyczna historia, stanowiąca uniwersalne wyzwanie dotyczące trudnych warunków życia dzieci pozbawionych bezpieczeństwa i stabilności z powodu zachowań osób dorosłych, szczególnie mężczyzn. W tym proteście przeciw przemocy, jedynie podjęcie własnej odpowiedzialności sprawia, że zło może być pokonane, a dla dotkniętych cierpieniem rodzin pojawia się światełko nadziei.

Specjalne wyróżnienie jury ekumeniczne przyznało filmowi Periferic („Peryferia”) Bogdana George Apetri.

Więcej informacji o 26. Miedzynarodowym Warszawskim Festiwalu Filmowym: www.wff.pl.