Pokaz "Ludzi bez jutra" w Krakowie

21 listopada 2016 w Teatrze im. Juliusza Słowackiego odbędzie się specjalny pokaz fabularnego filmu niemego „Ludzie bez jutra” w reżyserii Aleksandra Hertza. 

120 lat temu, w rok po pierwszej światowej prezentacji Kinematografu braci Lumière w Paryżu, odbył się w Krakowie pierwszy pokaz filmowy na ziemiach polskich. Wydarzenie to miało miejsce 14 listopada 1896 roku w ówczesnym Teatrze Miejskim, czyli w dzisiejszym Teatrze im. J. Słowackiego. Z tej okazji, 21 listopada o godzinie 19:00, odbędzie się w Teatrze im. J. Słowackiego uroczysty wieczór celebrujący to wydarzenie.

„Ludzie bez jutra”

W programie m.in. pokaz cyfrowo odrestaurowanego, fabularnego filmu niemego „Ludzie bez jutra” (1919) w reżyserii Aleksandra Hertza. Do niedawna uważany za zaginiony, jest ostatnią polską produkcją, w której przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych wystąpiła ówczesna gwiazda teatru i filmu Halina Bruczówna. Atutem filmu jest sensacyjna fabuła, oparta na żywej wówczas, pochodzącej jeszcze z czasów zaborów, autentycznej historii nieszczęśliwego romansu warszawskiej aktorki Marii Wisnowskiej z rosyjskim oficerem Barteniewem. Muzykę na żywo do filmu wykona trio Szamburski/Zakrocki/Wypych.

Film „Ludzie bez jutra” pochodzi ze zbiorów Filmoteki Narodowej i został odrestaurowany w ramach realizowanego przez Filmotekę Narodową projektu NITROFILM.

Wystawa multimedialna

W dniu wydarzenia w Teatrze im. Juliusza Słowackiego będzie można zobaczyć również wystawę multimedialną poświęconą filmowi „Ludzie bez jutra”. Wystawa prezentuje ciekawostki dotyczące historii jego powstania, ekipę filmową, plenery warszawskie, kadry z filmu, a także zdigitalizowane szklane negatywy, które stanowią wyjątkową kolekcję w zbiorach Filmoteki Narodowej w Warszawie.

Program

• BRACIA LUMIÈRE – zestaw filmów – reż. Auguste Lumière, Louis Lumière, Francja 1895, 8’ Institut Lumière, Muzyka na żywo: Adrian Konarski

Kilkuminutowy zestaw filmów autorstwa braci Lumière, odrestaurowanych cyfrowo w 2015 roku przez Institut Lumière w Lyonie. W programie m.in. najsłynniejsze filmy w historii kinematografii: „Wjazd pociągu na stację w La Ciotat” czy „Wyjście robotników z fabryki”.

• FILMOWE OBRAZY STAREGO KRAKOWA – zestaw filmów – Polska 1913-1929, 36’, Muzyka na żywo: Adrian Konarski

Pionierzy polskiego filmu dokumentalnego uwiecznili na taśmie filmowej zarówno ważne wydarzenia, takie jak procesję Bożego Ciała, jak i codzienność królewskiego miasta. Widzowie będą spacerować po Plantach z początku XX wieku, pojadą pierwszym tramwajem, dadzą się ponieść magii krakowskiej księżycowej nocy.

• LUDZIE BEZ JUTRA – reż. Aleksander Hertz, Polska 1919, 80’, Muzyka na żywo: Szamburski/Zakrocki/Wypych

Alfred Runicz, rotmistrz huzarów, jest zaręczony z córką Pawła Lenina, prezesa teatrów miejskich w Warszawie. Do nowej premiery prezes angażuje Lolę Wirską, znaną artystkę, piękną kobietę, która słynie z licznych romansów. Dotychczasowa gwiazda teatralna, Helena Horska, nie zgadza się grać roli drugoplanowej i przestrzega swoich kolegów przed intrygami konkurentki. Mężczyźni nic sobie nie robią z przestrogi, nie wiedząc, że czeka ich zguba.

„Ludzie bez jutra” to jeden z wczesnych polskich filmów niemych i jednocześnie sensacyjne odkrycie w niemieckim Bundesarchiv. Film, który zrealizowano w 1919 roku, wszedł na ekrany kin po wielu poprawkach dopiero w 1921 roku. Do niedawna uważany był za zaginiony. W roli rotmistrza wystąpił Józef Węgrzyn, zaliczany do najciekawszych polskich aktorów pierwszej połowy XX wieku, zaś Lolę Wirską zagrała Halina Bruczówna, gwiazda teatru i filmu, dla której była to ostatnia kreacja filmowa w rodzimej kinematografii przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych. „Ludzie bez jutra” to jedyna produkcja z udziałem Haliny Bruczówny, która zachowała się do naszych czasów.

Filmy będą wyświetlone z polskimi i angielskimi napisami.

Muzyka duetu Sza/Za to niezwykłe połączenie pozornie skrajnych przeciwieństw – hałasu i ciszy, popu i współczesnej kameralistyki, piękna i brzydoty, a także wyrafinowanej mądrości i czystej, naiwnej bezmyślności. Za pomocą klarnetu i skrzypiec, głosu, analogowych efektów zapętleń oraz delikatnych przetworzeń – muzycy poszukują jedności tych przeciwieństw, starają się oswobodzić zarówno scenę, jak i widownię z krępujących reguł oraz sztywnych kulturowych „ustawień”.

Paweł Szamburski (Sza) i Patryk Zakrocki (Za) to muzycy, improwizatorzy, animatorzy, którzy od 15 lat aktywnie działają na stołecznej scenie muzyki improwizowanej i sztuki niezależnej, tworząc dla teatru, filmu, kina niemego czy tańca współczesnego. Na scenie zaskakują nieograniczoną wyobraźnią muzyczną, nieoczywistym instrumentarium, wielowarstwowym brzmieniem i ogromnym poczuciem humoru. Dołączy do nich Sebastian Wypych na kontrabasie.

Paweł Szamburski – klarnety, mandolina, loop station, głos
Patryk Zakrocki – mbira, skrzypce, loop station, moog
Sebastian Wypych – kontrabas

Informacja prasowa