Polska animacja z nagrodą na festiwalu w Paryżu

Animacja „Figury niemożliwe i inne historie I”, ostatnia część trylogii Marty Pajek, otrzymała nagrodę za najlepszą koncepcję artystyczną na PIAFF – Paris International Animation Film Festival. Trzydniowe wydarzenie (19-23 stycznia br.) odbywające się w stolicy Francji, w całości poświęcone jest animacji, a w jego programie znalazły się krótkometrażowe filmy z całego świata. Obraz został dofinansowany przez PISF.

Światowa premiera filmu odbyła się na Międzynarodowym Festiwalu Animacji w Ottawie (OIAF). Obraz ma już na swoim koncie wyróżnienie festiwalu Balkanima, a także Złotego Gołębia dla najlepszej animacji w Międzynarodowym Konkursie Filmów Krótkometrażowych DOK Leipzig oraz Grand Prix słoweńskiego International Animated Film Festival. „Figury niemożliwe i inne historie I”, mimo że otwierają trylogię, zostały zrealizowane jako ostatnie. Poprzednie części: „Figury niemożliwe i inne historie II” (2016) i „III” (2018) były pokazywane na największych międzynarodowych festiwalach (m.in. Cannes, Annecy, Clermont-Ferrand) i w sumie zdobyły 48 nagród i wyróżnień.

Producentami tryptyku są Piotr Szczepanowicz i Grzegorz Wacławek z Animoon w koprodukcji z National Film Board of Canada. Dystrybucją festiwalową oraz sprzedażą filmu zajmują się MIYU Distribution oraz National Film Board of Canada.

Fabuła filmu

Pierwsza część tryptyku Marty Pajek jest postapokaliptyczną wizją świata, w którym człowiek i jego istnienie nie znaczą więcej niż ułamek sekundy. Tryptyk Marty Pajek jest oparty na koncepcji figur niemożliwych – czyli takich, które można narysować, ale ich występowanie w rzeczywistości jest niemożliwe. Każdy z filmów opowiada o dążeniu do doskonałości i spełnienia w rzeczywistości pełnej pułapek. Najnowszą część wyróżnia pojawienie się dialogu, a głosu głównej bohaterce udzieliła wybitna aktorka Anna Polony.

Po wielkim wybuchu w opustoszałym mieście zostało tylko kilku staruszków. Bohaterka filmu, stara kobieta, z trudem przemierza ulice wyludnionego miasta. Otaczają ją fasady pustych domów z geometrycznie podzielonymi płaszczyznami, pomniki przypominające o dawnych, zupełnie już dziś nieistotnych zwycięstwach i martwe manekiny na sklepowych wystawach. W krótkich przebłyskach powracają wspomnienia tych, którzy do miasta już nigdy nie wrócą.

O reżyserce

Marta Pajek jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie specjalizowała się w filmie animowanym w pracowni legendarnego animatora Jerzego Kuci. Jej poprzedni film „Figury Niemożliwe i inne historie II” był wyświetlany i nagradzany na prawie 80 festiwalach filmowych w Polsce i za granicą. Otrzymał w sumie 25 nagród, a wśród nich Grand Prix festiwalu ITFS w Stuttgarcie. Późniejsze „III” swoją festiwalową drogę rozpoczęło od premiery w głównym konkursie krótkometrażowym festiwalu w Cannes.

– Czułam, że potrzebuję więcej czasu i doświadczenia, by móc zająć się tematem upadku cywilizacji i końca ludzkości. Podczas pracy miałam okazję spędzić czas w miastach silnie związanych z historią – Warszawie, Wiedniu, Moskwie. Wszystkie te miejsca wraz z ich imponującą architekturą stały się inspiracją do filmu, w którym miasto jest jednym z bohaterów – opowiada o kulisach powstania filmu „Figury niemożliwe i inne historie I” reżyserka i scenarzystka.