Trzy filmy z Wajda Studio na IndieFlix

Nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej film „Paparazzi” oraz współfinansowane przez PISF „Trzy dni wolności” i „Mój dom” są już dostępne na IndieFlix.

Kino niezależne

Platforma IndieFlix powstała z inspiracji twórczością niezależnych filmowców. Od niedawna można tam oglądać trzy filmy wyprodukowane w Wajda Studio.

Paparazzi

„Paparazzi” Piotra Bernasia opisuje kulisy budzącego emocje i powszechnie krytykowanego zawodu. To pierwszy polski film o tej tematyce. Pokazuje jedne z najważniejszych w Polsce wydarzeń medialnych roku 2010 z punktu widzenia codziennej pracy paparazziego Przemysława Stoppy – od polowania na Romana Polańskiego po wydarzenia związane z katastrofą smoleńską. Na pierwszym planie rozgrywa się jednak dramatyczna historia człowieka, który codziennie dokonuje kontrowersyjnych wyborów i ponosi ich konsekwencje na gruncie emocjonalnym, osobistym i etycznym. Tytułowy bohater okazuje się równie bezwzględny wobec siebie jak wobec świata, na który poluje.

Film był nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej, a Łukasz Żal za zdjęcia do filmu zdobył Złotą Żabę podczas Camerimage 2011.

Wolność

Po piętnastu latach Piotr, główny bohater współfinansowanego przez PISF filmu „Trzy dni wolności” Łukasza Borowskiego opuszcza więzienie. Najprostsze czynności stanowią dla niego prawdziwe wyzwanie. Zagubiony i oszołomiony, a jednocześnie zafascynowany stara się zrozumieć dzisiejszy świat. Nie to okaże się jednak dla niego najtrudniejsze. W ciągu przepustki będzie musiał zmierzyć się ze swoim życiem, ocenić przeszłość i szanse na przyszłość, wybrać to, co dla niego najważniejsze. W jaki sposób wykorzysta trzy dni wolności?

Film został uznany za najlepszy polski krótki film dokumentalny podczas festiwalu Nowe Horyzonty 2011.

Dom

„Mój dom” „Mój Dom” w reżyserii Magdaleny Szymków to intymna opowieść o wysiedleniach. To dwie kobiety i jeden dom. Paradoksy historii wpisane w intymną opowieść Polki i Niemki. Losy równolegle splecione wojną. Kto jest najeźdźcą, represjonowanym, winnym, a kto ofiarą? Narracja wspomnień i obrazów jest płynna jak granice wojny na jej peryferiach. Rytuały codzienności i detal są językiem opowieści. Eksperymentalne użycie archiwaliów i klasyczna narracja tworzą tu filmową impresję o losach kobiet i przymusowych deportacjach.

Film jest koprodukcją Wajda Studio, Pomerania Film and Vezfilm. Został wyróżniony na 52. Krakowskim Festiwalu Filmowym nagrodą za najlepszy montaż, nagrodą dla najlepszego filmu krótkiego i średniego podczas 3. Międzynarodowego Festiwalu Producentów Filmowych Regiofun oraz nagrodą główną i Grand Prix 4. Solanin Film Festiwal.

Na podstawie nadesłanych materiałów.