"Zimowy ojciec" nagrodzony w Berlinie

Polsko-niemiecka koprodukcja „Zimowy ojciec” („Wintertochter”) w reżyserii Johannesa Schmida, współfinansowana przez PISF – Polski Instytut Sztuki Filmowej, otrzymała Niemiecką Nagrodę Filmową „Złotą Lolę” w kategorii film dla dzieci.

Wintertochter

Film opowiada o losach mieszkającej w Berlinie dziewczynki poszukującej swojej prawdziwej tożsamości. W dzień Wigilii, Katharine dowiaduje się przypadkiem, że jej biologicznym ojcem nie jest Daniel, ale Aleksiej, rosyjski marynarz, którego statek cumuje w polskim porcie. Dziewczynka, wzburzona nagle wyjawioną tajemnicą, postanawia spotkać tajemniczego mężczyznę, dowidzieć się jak wygląda i co ma jej do powiedzenia. Rozlatującym się NRD-owskim busem Katharina, jej przyjaciel Knäcke i Lena, urodzona na Mazurach zastępcza babcia dziewczynki, wybierają się w podróż do zaśnieżonej Polski.

Polsko-niemiecka koprodukcja

Film Johannesa Schmida jest zaadresowany przede wszystkim do młodej widowni. Producentem obrazu ze strony polskiej jest Pokromski Studio, a ze strony niemieckiej Schlicht und Ergreifend. Obok niemieckich aktorów w obrazie zagrali między innymi: Daniel Olbrychski, Julia Kamińska, Ryszard Barycz i Agata Pruchniewska. Międzynarodowa premiera filmu odbyła się 21 stycznia 2011 na Festiwalu „Max Ophuls Preis” w Saarbruecken. Obraz był współfinansowany przez PISF – Polski Instytut Sztuki Filmowej i Gdyński Fundusz Filmowy

Niemieckie Nagrody Filmowe

Niemieckie Nagrody Filmowe przyznawane są przez Niemiecką Akademię Filmową od 1951 roku. To najważniejsze wyróżnienia filmowe w Niemczech. Od 1999 roku laureaci oprócz nagrody pieniężnej otrzymują także statuetkę „Loli”, która nawiązuje do roli Marleny Dietrich w filmie „Błękitny Anioł”, a także do głównej bohaterki filmu „Lola” w reżyserii Rainera Wernera Fassbindera. Nagrody przyznawane są w 16 kategoriach. Film „Zimowy ojciec” otrzmał główna nagrodę w kategorii film dla dzieci razem z obrazem „Tom Sawyer” Hermine Huntgeburth.

Film „Zimowy ojciec” był współfinansowany przez PISF – Polski Instytut Sztuki Filmowej.

Paulina Bez