Zmarł Wojciech Szczudło

9 grudnia zmarł Wojciech Szczudło.

Urodził się 3 czerwca 1951 roku w Strzelinie na Dolnym Śląsku. Ukończył Wydział Zarządzania na Uniwersytecie Warszawskim. Z filmem był związany od końca lat 70., gdy rozpoczął współpracę ze stołeczną Wytwórnią Filmów Dokumentalnych. W 1979 zadebiutował jako kierownik produkcji w filmie dokumentalnym „Na stacji” Juliusza Janickiego, który przedstawiał pracę dyspozytorni ruchu na stacji kolejowej w Gliwicach. W kolejnych latach kierował produkcją kilkudziesięciu filmów dokumentalnych.

Filmy dokumentalne i cykle telewizyjne

W 1989 roku razem ze Zbigniewem Domagalskim, Januszem Skałkowskim i Piotrem Śliwińskim założył Studio Filmowe Kalejdoskop (funkcjonujące pod tą nazwą od 1992 roku, wcześniej to było Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowe Kalejdoskop).

– Pierwszy samochód zdjęciowy kupiliśmy za … jagody. Oczywiście owoce nie były walutą, ale zbieranie ich pozwoliło nam dofinansować nasze nowo powstałe przedsiębiorstwo.

Na podbój szwedzkich plantacji jagód ruszyliśmy we czwórkę. I przez dwa miesiące zgodnie z zasadą „jeden za wszystkich, wszyscy za jednego” doinwestowywaliśmy Kalejdoskop. Tuż po powrocie do kraju zakupiliśmy Nysę – wersja eksportowa węgierska, w kolorze blue. (Auto, po trzech latach eksploatacji trafiło w ręce japońskiego artysty, który zakochał się w nim od pierwszego wejrzenia i nie wyobrażał sobie podróżowania po Polsce innym pojazdem) –  tak założyciele studia wspominają pionierskie czasy działalności.

Wojciech Szczudło jako producent Studia Filmowego Kalejdoskop ma na koncie między innymi takie filmy jak: „Miłość bez wizy” (2001), „Miłość do płyty winylowej” (2002), „Dzieci rewolucji” (2002) Marii Zmarz-Koczanowicz, „Autoportret” (1993), „Wszyscy byliśmy dziećmi” (1994), „A gdyby tak się stało” (2007) Marcela Łozińskiego, „Młodość w czasach Zagłady” (2003), „Dzieciństwo w cieniu śmierci” (2004), „Powiedz mi, dlaczego?” (2006), „Przeżyć Afganistan” (2012) Małgorzaty Imielskiej, „Moja Moskwa” (1996), „Teren uspokojony” (1997), „Tata, I love you” (1999), „Dom nad Missisipi” (2005), „Amerykanin w PRL-u” (2009), „Obietnica dzieciństwa”  (2013) Piotra Morawskiego i Ryszarda Kaczyńskiego. Większość z tych filmów została nagrodzona lub wyróżniona na festiwalach w Polsce i za granicą. Był też producentem programu podróżniczego „Pieprz i Wanilia” (1997) oraz cykli dokumentalnych „O drzewach i ogrodach” (1995) oraz „Dzieje parlamentaryzmu”.

Wojciech Szczudło od 1983 roku należał do Stowarzyszenia Filmowców Polskich, był częstym gościem festiwali filmowych. – Trudno będzie sobie wyobrazić jakiekolwiek wydarzenie filmowe bez jego obecności. Wojtek był wszechobecny, kochał ludzi i przebywanie z nimi. Był żywiołem, ale z tych budujących, nie niszczących – kiedyś się mówiło: dusza towarzystwa. Jako producent szedł jak taran, który osłania reżysera. Jak co roku wybierał się do ukochanych Chin. Oby je znalazł gdzieś tam daleko, choć pozostanie wśród nas – wspomina Wojciecha Szczudło dyrektor Krakowskiego Festiwalu Filmowego, Krzysztof Gierat.

Zmarł 9 grudnia 2015 roku, miał 64 lata.