Zmarła Elżbieta Czyżewska

Elżbieta Czyżewska. Fot. Muzeum Kinematografii w Łodzi

W wieku 72 lat w Nowym Jorku po długiej chorobie zmarła Elżbieta Czyżewska – jedna z najpopularniejszych polskich aktorek okresu lat 60-tych.

Była absolwentką PWST w Warszawie – w teatrze zadebiutowała w roku 1960. W tym samym roku debiutowała również w filmie – w komedii „Mąż swojej żony” Stanisława Barei. Jeszcze w czasach studenckich grała w szkolnych etiudach Jerzego Skolimowskiego, a później także w jego pierwszych filmach fabularnych – w „Rysopisie” (1964 r.) i „Walkowerze” (1965 r.). Współpracowała także z teatrem STS oraz była jedną z pierwszych osób wykonujących piosenki Agnieszki Osieckiej.

Wystąpiła w ponad 30 filmach – także w tych najbardziej znanych, cenionych i lubianych; wystarczy przytoczyć tytuły tylko kilku z nich, by przypomnieć sobie kreacje Czyżewskiej: „Gdzie jest generał?” (1963 r.) Tadeusza Chmielewskiego, „Żona dla Australijczyka” (1963 r.) i „Małżeństwo z rozsądku” (1966 r.) Stanisława Barei, „Niekochana” (1966 r.) Janusza Nasfetera, „Giuseppe w Warszawie” (1964 r.) Stanisława Lenartowicza. Jej ostatnią rolą przed wyjazdem z Polski była kreacja we „Wszystko na sprzedaż” Andrzeja Wajdy, którego premiera odbyła się w styczniu 1969 r.

Po wyjeździe z Polski do Stanów Zjednoczonych aktorka skupiła się na grze w teatrze – wystąpiła m.in. w „Polowaniu na karaluchy”(1985 r.) Janusza Głowackiego i w „Biesach” (1974 r.) Andrzeja Wajdy.

W 1990 roku otrzymała prestiżową nagrodę teatralną Obbie, przyznawaną przez nowojorski tygodnik „Village Voice” za rolę w spektaklu „Crowbar” autorstwa Maca Wellmana i w reżyserii Richarda Calibana.

W 1989 r. zagrała w filmie „Pozytywka” w reżyserii Costy-Gavrasa, który to film został w 1990 r. nagrodzony Złotym Niedźwiedziem na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie. Jej ostatnią rolą w polskim kinie była kreacja w filmie „Samotność w sieci” Witolda Adamka w roku 2006.