"Życie rodzinne" po rekonstrukcji

Fot. KinoRP

14 maja 2012 w warszawskim kinie Kultura odbyła się kolejna premiera filmu zrekonstruowanego cyfrowo w ramach projektu KinoRP. Tym razem w nowej odsłonie zostało zaprezentowane „Życie rodzinne” w reżyserii Krzysztofa Zanussiego. Jednym ze współorganizatorów wydarzenia był PISF – Polski Instytut Sztuki Filmowej.

Życie rodzinne

W zrujnowanej willi odbywa się rodzinne spotkanie – dramatyczna konfrontacja postaw nieszczęśliwych ludzi. Młody inżynier Wit zostaje wezwany telegramem do chorego ojca, który przed wojną był właścicielem huty szkła. Mieszka on teraz z siostrą żony i ekstrawagancką córką Bellą. Wit jedzie ze swoim kolegą, Markiem. Okazuje się, że ojciec nie jest chory, lecz chce, by syn wrócił, przejął mały warsztat produkujący bombki na choinkę i zajął się rodziną.

41 lat po premierze

W rolach głównych w filmie zagrali: Daniel Olbrychski, Jan Nowicki, Maja Komorowska, Halina Mikołajska i Jan Kreczmar. Autorem zdjęć jest Witold Sobociński. Muzykę do filmun napisał Wojciech Kilar. Film zostałm wyprodukowany przez Studio Filmowe Tor. Premiera „Życia rodzinnego” miała miejsce w 1971 roku. Film był pokazany na polskich i zagranicznych festiwalach m.in. w Cannes. Obraz w filme zrekonstruował The Chimney Pot, a dźwięk Radosław Skłodowski.

Twórcy filmu na pokazie

Na uroczystej premierze zrekonstruowanego cyfrowo „Życia rodzinnego” pojawiali się twórcy filmu m.in. reżyser Krzysztof Zanussi, aktorzy: Maja Komorowska, Karol Strassburger, Anna Milewska, Barbara Sołtysik, Barbara Kobrzyńska, autor zdjęć Witold Sobociński, asystenci reżysera: Andrzej Kotkowski i Joanna Krauze oraz autorka dźwięku Wiesława Dembińska.

Druga fabuła Krzysztofa Zanussiego

Przed pokazem filmu Krzysztof Zanussi wspominał czas realizacji filmu: – To był mój drugi film fabularny. (…) Pozwolono mi go kręcić na taśmie Eastman Kodak, więc to była rewelacja. (…) Jak dzisiaj na to patrzę, to myślę, że rzeczywiście coś się zmieniło w warunkach pracy, bo tak starannie, jak wtedy można było pracować, dziś już nie można – opowiadał reżyser.

Duet Mikołajska-Kreczmar

Niezapomniane kreacje w filmie stworzyli Halina Mikołajska (ciotka) i Jan Kreczmar (ojciec). Krzysztof Zanussi wspominał ich i innych, nieżyjących już, członków ekipy filmowej: – Cieszę się, że tylu jeszcze nas dożyło tego czasu, tylu członków ekipy i tylu uczestników filmu jest z nami. Oczywiście myślę również o tych, których już nie ma i do których byliśmy tak bardzo przywiązani, myślę o Janie Kreczmarze, Halinie Mikołajskiej, Jerzym Buchwaldzie – mówił Krzysztof Zanussi.

Film na przekór rzeczywistości

– Zrobiłem ten film, jak większość moich filmów. Próbuję zawsze zrobić komus lub czemuś na złość, bo taka jest rola artysty. (…) ten film mówi dokładnie to, czego w tamtych czasach nie należało mówić. To było po fali ’68 roku, (…) która mówiła, że trzeba się uwolnić od wszystkiego, co na nas ciąży, że jesteśmy tak wolni, że należy odciąć korzenie (…) chciałem w tym filmie powiedzieć, że jest odwrotnie, że można coś zrobić z naszymi genami – opowiadał Krzysztof Zanussi.

Debiut Karola Strasburgera

Dla Karola Strasburgera udziałe w filmie „Życie rodzinne” był filmowym debiutem: – Pamiętam, że Jan Kreczmar, który był opiekunem naszego roku w szkole teatralnej, był wtedy też rektorem, mówił do nas tak: Pamiętajcie, tylko teatr, w filmie w ogóle nie należy grać, bo to nie jest żadna sztuka. W momencie, jak zagrał w filmie „Życie rodzinne” wszystko się zmieniło, uznał , że jest to wielka sztuka.(…) To był mój pierwszy kontakt w ogóle z filmem. Po raz pierwszy w życiu pojawiłem się przed kamerą. (…) To było wielkie wydarzenie – wspominał aktor.

Kino bez napisów

Organizatorami uroczystej premiery byli: Stowarzyszenie Filmowców Polskich, Polski Instytut Sztuki Filmowej, Studio Filmowe Tor i kino Kultura oraz twórcy projektu KinoRP. Film „Życie rodzinne” można zobaczyć w ramach cyklu „Kino bez napisów” w dniach 15-17 maja w kinach: Kultura w Warszawie i Polonia w Łodzi.

Projekt KinoRP

KinoRP to przedsięwzięcie zainicjowane w roku 2008 przez firmę KPD. Jego celem jest rekonstrukcja najwybitniejszych dzieł polskiej sztuki filmowej i dostosowanie jakości filmu do możliwości technicznych najnowszej technologii projekcji. Projekt honorowym patronatem objął Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdan Zdrojewski.

Partnerami przedsięwzięcia są: Studio Filmowe Kadr, Studio Filmowe Tor, Studio Filmowe Zebra, The Chimney Pot, YakuMama Film, Studio Filmowe TPS, Dukszta&Malisz, TOYA Studios, Sound Place i Studio Company. Koordynatorem projektu jest Cyfrowe Repozytorium Filmowe.

Rekonstrukcja cyfrowa polskich filmów jest współfinansowana przez PISF – Polski Instytut Sztuki Filmowej.

Paulina Bez